میزان مهریه:
اندازه خاصی از جهت کمی و زیادی در مهر معتبر نیست بنابر این هر چیزی، هر چند کم بها یا گران قیمت باشد؛ می تواند مهر قرار گیرد.البته نباید آنقدر کم باشد که هیچ قیمتی نداشته باشد مثل یک دانه گندم. ولی مکروه است که مهر بیش از مهر السنه باشد یعنی مقداری که پیامبر (ص) به عنوان مهریه برای همسرانشان قرار دادند که معادل پانصد درهم و معادل پنجاه دینار است.
عقد دایم بدون ذکر مهریه:
عقد دایم بدون ذکر مهریه در هنگام عقدصحیح است.چنین عقدی را تفویض البضع می نامند. در اینجا اگرچه عقد ذکر نشده است ولی اگر پس از چنین عقدی مرد با زن نزدیکی کند مهرالمثل(1) بر عهده او ثابت می شود و باید مهر المثل را به زن بپردازد.
اگر پیش از آنکه با زن نزدیکی کند و پیش از آنکه بر تعیین مهریه ای توافق کنند؛ زن را طلاق دهد مهر المتعه(2) برای زن ثابت می شود و مرد باید مهر المتعه را به زن بپردازد.در این حالت اگر به جای طلاق عامل جدایی فوت یکی از زوجین باشد؛ چیزی برای زن نیست چون هردو راضی به نکاح بدون مهر بوده اند.
اگر در عقد نامی از مهریه برده نشود و پس از عقد زن و شوهر با هم توافق کنند صحیح است و همان مهر لازم می شود زیرا تعیین مهر حق زن و شوهر است
.................. زیر نویس
1- مهرالمثل به مهری گفته می شود که مقدار ان با رعایت (( حال زن از حیث شرافت خانوادگی و سایر صفات و وضعیت او نسبت به اماثل و اقران و اقارب و همچنین معمول محل و ... در نظرگرفته شود.)) بنابر این میزان مهر امثل برحسب حال زن و داوریعرف معین می شود و ممکن است با مهر المسمی برابر یا متفاوت باشد.مواردی که به موجب قانون مدنی زن باید مهرالمثل بگیرد
2-مهرالمتعه: هرگاه مهر در عقد نکاح ذکر نشده باشد و شوهر قبل از نزدیکی و تعیین مهر زن را طلاق دهد در اینجا زن مستحق مهر المتعه است و برای تعیین مهرامتعه حال مرد از حیث غنا و فقر ملاحظه می شودو شاءن زن مورد نظر نیست
................. منابع
1-شرح لمعه شهید ثانی
2-حقوق خانواده کاتوزیان