اينجا انگار هزاران سال است که ديوارهايش مرده اند،شايد هم آدمهايش،نميدانم...اينجا برايم بسي ناخوشايند جلوه ميشود،همه چيز حتي انسانها..حتي انسانها هم ديگر برايم چيز شده اند نه کس..امروز حرم مرا طلبيد شايد صداي دلتنگيم به گوشش رسيد..انگار همه تنها بودندو شايد آن يار هم بود و اين شايد که گفتم ز دل شکاک من بود اهل يقين نوايي ديگر دارند،کاش ميتوان شنفت..اي دل آن دم که خراب از مي گلگون باشي،بي زر و گنج به صد حشمت قارون باشي..عيد مبارک است براي حبيبان خدا هم انان که در جوار اويند..