سلام؛
با قسمت دوم مبحث "آسيب شناسي ديني" در خدمت دوستان هستم
اميدوارم با نظر و ارائه مطالبتون در پربارتر شدن بحث مشاركت فرمائيد
لبانت تکان مي خورد و زبانت لب مي گشايد، و آرام آرام زمزمه مي کند"اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِيِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ " و تو همنوا با او : "صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ " در پي دل.
عريضه ات را به قلم دل بنويس. (دلت)
و تو گويي عريضه اش تمامي ندارد. (جاي توگويي بايد جابه جا بشه)
تمامي نداشتن عريضه با فقط مي نويسد زياد جور نيست!!
عريضه اش انگار مانده است روي همان خط اول: عزيزعلي...
و باز اشک دلت لبريزمي شود...
استاد خوبم سلام
بسيار زيبا بود آن شب خودت مي داني...
درود بر شما:يک جمله حکيمانه عرض کرديد استاد خوبو.
دلت زود تر از خودت مي رود ودستت را رها مي کند .