برادر گرامي
انچه نگاشتيد حقيقتي است تلخ اما جاري! من احساس ارزو رادرک ميکنم...مادر بودن عاطفه ي مقدسي است که بيش از برق سکه ها مي ارزد... حتي انقدر مي ارزد که بخاطرش جواني ات را هدر روزهاي نامردمي ِ يک مرد کني... همتايان شوي ارزو کم نيستند...مرداني که از اسلام فقط صيغه را حکم خدا شناخته اند...وشرم دارم مرد خطابشان کنم! در مظلوميت حقّه شريعت اسماني ما همين بس که زيباترين اصول رادر خانه جاري کرده که با رعايت ان ها مقتضيات افرينش هيچ يک از زن و مرد اسيب نبيند ، اما آهِ دريغ درست جايي بر مي ايد که يکي از زوجين عمل به وظيفه ميکند و ديگري با تصور اينکه يا طرفش ساده لوح است يا عقب افتاده نهايت استفاده را ميبرد و بعد اين روزهاست که باخته اي! برعکسش هم هست ...مرداني پابست دين که زناني از جنس مادّه نصيبشان ميشود ودرست مثل دستگاه خود پرداز به مردش نگاه ميکند!
ارزويم براي همه ي ارزوهاي ايران، نگاهي است اسماني و دستي که ميدانم "از پرده برون ايد و کاري بکند" فقط کمي صبر و بسياري توکل به حکيم ِ مجيب ميخواهد... اگر ارزو ي عمه گل را ديديد بگوييد خواهري خواهد داشت که برايش دعا کند...