اي خـــــداي من که اجابت دعــــاي ما را ضمانت کرده اي و به ما نويد عنايت و رحمت داده اي ...

چه بسيار کس که بيش از من معصيت کرده اند و نعمت مغفرت تــــــو دريافته اند...

چه بسيار پيشاني شرمسار و چهره ي شرمگين که در پيشگاه تــــــو بر خاک استغفار و اعتذار عرق توبت ريخته اند... و بالاخره خشنود و خرسند سر از خاک برداشته اند....

.....

من تــــــو را آنچنان بخشنده و بخشاينده مي بينم که ميدانم از گناه بزرگ گذشتن،بر تـــــــو دشوار نيست....

تـــــــو از بندگان خويش ، نافرماني ها بيني و اغماض فرمايي و دوست همي داري که بنده اي دور از استکبار و استغنا لب به استغفار بگشايد و هم چنان پرهيزگار و پارسا بماند.........

........

(دعـــــاي 12 م صحيفه سجــــاديه)