من يک نفر را مي شناسم
که کودکي را قورت داده
او شکل آدم بزرگ است
اما دلش پاک است و ساده
او صورتش را قرض کرده
چون صورتش مال خودش نيست
او با خودش هم فرق دارد
انگار هم سال خودش نيست
او توي جيبش گاهي اوقات
شيريني و گل مي گذارد
توي دلش هم تا بخواهي
شعر و خدا و نور دارد
شايد کمي قدش بلند است
يا يک کمي پايش بزرگ است
اما دلش اندازه ماست
او آرزوهايش بزرگ است
او کيمياي ناب است:)
او کيمياي ناب است:)
سلام:)